라틴어 문장 검색

primo enim proposuit, inde narravit, postea invocavit, ut est nec si te pectore vates accipio (1.63). sane observandum est, ut non in omnibus carminibus numen aliquod invocetur, nisi cum aliquid ultra humanam possibilitatem requirimus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 87)
Tuque, O sanctissima vates, praescia venturi, da, non indebita posco regna meis fatis, Latio considere Teucros errantisque deos agitataque numina Troiae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 3:17)
bacchatur vates bene 'bacchatur'. idem enim est Apollo, qui Liber pater, qui Sol, unde ait Lucanus cui numine mixto Delphica Thebanae referunt trieterica Bacchae (5.73):
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 781)
huc gemini vates sanctam canentis olivae fronde comam et niveis ornati tempora vittis evadunt pariter, madidos ubi lucidus agros ortus et algentes laxavit sole pruinas, ac prior Oeclides solitum prece numen amicat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권175)
eō ipsō tempore hoc scīvit: poēta futūrus erat vātēsque Apollinis.
그 때 그는 스스로 알았다 : 그가 시인과 Apollo의 선지자가 될 것이라는 것을 (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit35)
Hec mirata diu Fronesis multumque retractans Singula, que uisus pregustat, freta sororum Ducatu, summi regis conscendit in arcem Qua residet rex ipse poli, qui cuncta cohercet Legibus imperii, qui numine numina celi Constringit, cuius nutu celestia nutant.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 8:1)
ad vatem vates orantia brachia tendo, terra sit exiliis ut tua fida meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 928)
sunt dis inter se commercia, flectere tempta Caesareum numen numine, Bacche, tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 313)
Cum iuvenem super astra Iovem natura locaret susciperetque novus regna vetusta deus, certavere suum venerari numina numen disparibusque modis par cecinere sophos.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Praefatio panegyrici dicti Anthemio Augusto bis consuli1)
Audiamus quid etiam Sibylla vates eorum de eodem dicat:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 61:3)
cultum diligit incruentum, spernit funesta libamina, verbo propitiatur orantibus, quod solum ei cum homine est, suaque numinis similitudine delectatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 65:3)
Cum itaque Dominus et per prophetas Judaeis, et per praestantes philosophos seu vates gentibus catholicae fidei tenorem annuntiaverit, inexcusabiles redduntur tam Judaei quam gentes, si cum hos in caeteris doctores habeant, in salutem animae cujus est fundamentum fides ipsos non audiant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 67:9)
" Absit, inquit, [Anmerkung] ut de ore Christiani sonet Jupiter omnipotens, et me Hercule, me Castor, et caetera magis portenta quam numina.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 9:10)
Nec deus effulsit magis aspectabilis olim, Dum Danaen flavo circum pretiosus amictu Ambiit, et, gratam suadente libidine formam, Depluit irriguo liquefactum numen in auro.
(JOSEPHUS ADDISON, BAROMETRI DESCRIPTIO 1:7)
nisi forsan aegre tuleris vatem tantae virtuti celebrandae non inveniri parem.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAEFATIO 4:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION